خودشناسی
براستی عشق چیست ؟
به هر کجا که پای می گذاری عشق را بگستران
اول از همه در خانه خویش
عشق را به فرزندانت
به همسرت
و به همسایه ات نثار کن !
اجازه نده کسی پیش تو بیاید و بهتر و شادتر ترکت نکند .
مظهر مهر خداوندی باش
مهر در چهره خود
مهر در چشمان خود
مهر در تبسم خود
مهر در برخورد گرم خود
اگر با چاقوی معنا ، واژگان عشق را پاره پاره کنیم ، می شود :
«ع» .. لاقه ، «ش» .. دید ، «ق» .. لبی
عشق آن است که :
با همه توان خویش دیگران را یاری کنی
تا به رویای خودت واقعیت بخشند .
عشق سفری بی انتهاست ، در امتداد نیاز دیگران
و شایسته آنکه بکوشد ، بنوشد و دل را بگسترد
و عشق پیمانی است
که نان شادمانی و رویش و سرشاری را
میان تو و دیگران تقسیم کند !
«دکتر شریعتی» درباره (کهنسالی عشق!) که (دوست داشتن) است ، می گوید :
آنچه دو روح خویشاوند را
- در غربت این آسمان و زمین بی درد –
دردمند می دارد
و نیازمند و بی تاب یکدیگر می سازد ،
دوست داشتن است .
خدایا !
هر که را بیشتر دوست می داری ،
به او بیاموز که :
دوست داشتن برتر از عشق است !
علی جباری دکتری مدیریت آموزشی